۶۰ درصد از صادرات فرش دست‌باف دنیا در اختیار ایران و کماکان فاصله ما با هندوستان بسیار زیاد است. صادرات فرش به کشورمان ممنوع است

پیوند به اصل خبر: خبرگزاری تسنیم، ۲۹ مرداد ۹۷

پیگیری خروج فرش دستباف ایران از فهرست تحریم‌های آمریکا

ناراست: در میان گزاره‌های متعددی که در این خبر نقل شده است و نیاز به اصلاح و تکمیل دارند، ۲ مورد به تمامی نادرست هستند.

رئیس مرکز ملی فرش ایران گفته‌اند ۶۰ درصد از صادرات فرش دنیا و با فاصله زیاد نسبت به هندوستان در اختیار ایران است. درحالی‌که آمار گمرک جمهوری اسلامی ایران و بخش اقتصادی سازمان ملل نشان می‌دهند صادرات فرش دست‌باف ایران که با رشد مناسبی در چند سال اخیر به بالای ۴۰۰ میلیون دلار رسیده است، سهمی حدود ۳۰ درصد از کل تجارت جهانی فرش دست‌باف را در اختیار دارد و هندوستان نیز پهلوبه‌پهلوی ایران در صادرات فرش دست‌باف فعال است و رقیبی جدی به شمار می‌آید.

به بیان ساده‌تر وقتی مجموع تجارت جهانی فرش دست‌باف به ۱.۵ میلیارد دلار هم نمی‌رسد، چگونه ایران با صادراتی حدود ۴۰۰ میلیون دلار سهمی ۶۰ درصدی از این بازار را در اختیار دارد؟!

در بخش دیگری از این خبر گفته شده است که ورود فرش دست‌باف به کشورمان ممنوع است. این اظهارنظر و ناآشنایی با مقررات حوزه فرش از زبان رئیس مرکز ملی فرش ایران پسندیده نیست زیرا ورود فرش به کشورمان هیچ ممنوعیتی ندارد.

آن چه موجب شده است تا واردات رسمی فرش دست‌باف به کشور گزارش نشود، نه ممنوعیت قانونی آن بلکه تعرفه و حقوق گمرکی آن است که باعث می‌شود ورود فرش دست‌باف کشورهای رقیب به ایران صرفه اقتصادی نداشته باشد.

در سال‌های اخیر هر واردکننده‌ای می‌تواند با پرداخت تعرفه ۴۰ درصدی –که پیشتر ۵۰ درصد بود- اقدام به ترخیص قانونی فرش از گمرک‌های کشور کند.

چنان‌که گفته شد موارد دیگری نیز در این نقل قول‌ها نیازمند تصحیح است. برای نمونه گفته شده است که فرش دست‌باف در سال‌های قبل در میان ۳ کالای اول صادراتی بود که حالا به علت تحریم‌ها از میزان آن کاسته شده است. درحالی‌که تحریم‌ها در این زمینه کم‌ترین نقش را داشته‌اند و علت اصلی کاهش سهم فرش در میان صادرات غیرنفتی کشور، رشد شتابناک و فزاینده سایر اقلام صادراتی به ویژه فراورده‌های پتروشیمی بوده است.

در نمونه‌ای دیگر نمایشگاه فرش تهران با صفت «بین‌المللی» خوانده شده است حال آن‌که این نمایشگاه در هیچ دوره‌ای از جمله دوره اخیر بین‌المللی نبوده است و دیگر کشورها مشارکت‌کننده در این رویداد نمایشگاهی نیستند. صفت بین‌المللی وقتی می‌تواند به این نمایشگاه پیوند بخورد که کشورهای رقیب نیز با داشتن غرفه اقدام به عرضه فرش‌های تولیدی خود کنند.

گزاره‌هایی مانند این‌که «فرش را نمی‌توان تحریم کرد»، «پیگیری خروج فرش از تحریم‌های آمریکا توسط بخش خصوصی» و «صادرات کالابه‌کالا» نیز در این اظهارات جای تأمل و درنگ بسیار دارند!